Post-pandemisch gedrag van kinderen

Het is iets om je zorgen over te maken, want er waren twee jaar van isolatie, verlies van familie en vrienden, een totaal veranderd sociaal leven, veranderingen in routines en een toename van angst en onzekerheid over de toekomst. Vroeger toen we een kind vroegen: wat wil je worden? Het antwoord was onmiddellijk. Tegenwoordig twijfelen de meeste van onze kinderen en tieners over hun toekomst. 

​

Kinderen die bezig zijn met sociaal leren en zich ontwikkelen, plukken de vruchten die de pandemie ons op een negatieve manier heeft gebracht. Ze hebben moeite met socialiseren, andere mensen vertrouwen, speelgoed of eten met elkaar delen, bevelen en regels opvolgen en leren, achterstand in lezen en andere lessen. 

​

We kunnen zien dat het gedrag van de kinderen is veranderd met de terugkeer naar school, sommigen zijn geagiteerd en anderen teruggetrokken. 

​

Met een ernstige factor als Covid 19 op wereldschaal, beïnvloedde de pandemie de ontwikkelingscyclus van kinderen en adolescenten als gevolg van hersenproblemen, immunologische en zelfs hormonale veranderingen. Kinderen en jongeren hebben dagelijks te kampen met psychische problemen:

​

• Verhoogde angst, met versnelde hartslag;

• Depressie;

• Eetstoornissen (meer eetlust hebben of afnemende eetlust); 

• respijtperiode;

• Elektronische afhankelijkheden en verslavingen (videogames, mobiele telefoons, computers en televisie)

​

De negatieve factoren zijn divers, maar we kunnen ook niet anders dan de familiale en sociale stress noemen die de ontwikkeling van kinderen belemmert. Met sociaal isolement bleven veel gezinnen langer thuis, veel ouders werden ontslagen, ook met psychische en financiële problemen, hiermee losten de kinderen de problemen van hun ouders op, en kregen uiteindelijk dezelfde psychische problemen, alleen demonstreerden ze op een andere manier dan volwassenen demonstreren. 

Tieners hebben ook geleden in deze twee jaar van de pandemie, met de afwezigheid van face-to-face lessen en de start van online lessen, zullen velen van hen moeite hebben met het herkennen van hun emoties in de nabije toekomst, of laten we zeggen in het heden, ze zullen vaker negatieve gedachten gaan hebben, waardoor ze een jongere zijn in de staat van overleven en niet van ervaring, dat wil zeggen dag na dag overleven en niet leven met andere gedachten en positief verlangen naar de toekomst. En dit alles leidt tot gedragsstoornissen, stemmingsstoornissen en depressie. 

​

WAT MOETEN WE DOEN OM DE GEESTELIJKE GEZONDHEID VAN ONZE GENERATIE TE HELPEN?

Ten eerste, heb geduld en empathie voor wat ze doormaken en/of hebben meegemaakt. Ten tweede, meer dialogen onderhouden en laten zien dat de echte wereld beter is dan de virtuele, aangezien de virtuele wereld kinderen agressiever, asociaal, angstiger en competitiever maakt. 

​

Wees niet bang om hulp te zoeken en zeg dat je het niet kunt, tenslotte kan niemand altijd sterk zijn, we hebben elkaar nodig om te winnen. Hulp accepteren wanneer dat nodig is, is geen falen, het is goed voor onze geestelijke gezondheid. Laten we zorgen voor de emoties van onze kinderen, tieners en zelfs van onszelf (ouders en voogden).